ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' กุย ๒ '

    กุย ๒  หมายถึง น. ชาวป่าพวกหนึ่งคล้ายพวกมูเซอ.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • กุย ๓

    (ถิ่น-พายัพ) น. หมัด, กําปั้น, มักใช้เข้าคู่กับคํา ลูก ว่าลูกกุย เช่น เตรียมลูกกุยมาทั่วที่ตัวดี. (ขุนช้างขุนแผน).

  • กุ๊ย

    น. คนเลว, คนโซ. (จ. กุ๊ย ว่า ผี).

  • กุ๋ย, กุ๋ย ๆ

    ว. เสียงร้องเยาะเย้ย, บางทีทำอาการกระดิกนิ้วชี้ตรงไปที่หน้าผู้ที่ถูกเย้ย, กิ๋ว หรือ กิ๋ว ๆ ก็ว่า.

  • กุยช่าย

    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Allium tuberosum Roxb. ในวงศ์ Alliaceaeคล้ายต้นหอมหรือกระเทียม ใบแบน กลิ่นฉุน กินได้ นําเข้ามาปลูกเพื่อเป็นอาหาร, พายัพเรียก หอมแป้น. (จ.).

  • กุยเฮง

    น. เสื้อแบบจีนชนิดหนึ่ง คอกลม ผ่าอกตลอด ติดกระดุมมีกระเป๋าด้านล่างข้างละกระเป๋า. (จ.).

  • กุรระ, กุรุระ

    [กุระระ, กุรุระ] (แบบ) น. นกเขา, แปลว่า เหยี่ยว ก็มี เช่นแม่กุรร์จาปน้อยหาย แลนา. (ม. คําหลวง ทานกัณฑ์).(ป., ส. กุรร).

  • กุระ

    (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Sapium indicumWilld. ในวงศ์ Euphorbiaceae ขึ้นตามที่ลุ่มน้ำขังและริมคลองน้ำกร่อย ทุกส่วนมียางขาว ผลกลม แก่จัดแยกออกเป็น ๓ ซีก, สมอทะเล ก็เรียก.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒